We zijn er bijna. Wilka heeft er lekker de pas in, blij te bewegen na weer een kantoordag en verlangend naar haar avondeten. Ik vind het heerlijk, zo voortsnellen na bureaustoel, trein en bus. Dan ineens, als we het paadje naar het gebouw waarin ik woon inslaan, schiet Wilka naar voren. Iets heeft volledig haar aandacht. Hoewel ze netjes blijft werken, kan ze de verleiding niet weerstaan me gehaast mee te trekken. Ah, dit ken ik. Wilka heeft mijn vriend gezien.
Terwijl Wilka haar spurt voortzet en zich klaarmaakt om te gaan stuiteren, luister ik waar hij staat. Maar de verwachte begroeting blijft uit. Ik hoor ook geen sleutel in het slot of dichtvallende deur, dus het is onwaarschijnlijk dat hij net naar binnen gaat en ons daarom niet opmerkt. Bij de ingang staat niemand. Is hij ons net voor en ving Wilka aan het begin van het pad een glimp van hem op voordat de deur achter hem sloot?
Wilka staat met haar neus in de lucht en snuffelt luid. Terwijl ik mijn sleutel in het slot omdraai, probeert ze zich ongeduldig langs me heen te wringen. Ook in de gemeenschappelijke gang is niemand. Wilka is echter onverminderd zeker van haar zaak. Ze moet en zal zo snel mogelijk verder. Ze wil wel vaker graag naar huis om te eten en ontladen, maar dit is nieuw. Als we naar mijn voordeur lopen, denk ik terug aan haar snuivende neus. Aan het feit dat ik niemand hoorde lopen en ze zich dus niet in de persoon vergiste. Er begint me iets te dagen.
Door het raampje naast de deur zie ik dat in de woonkamer licht brandt. Verrek, ze heeft gelijk. En dat betekent ook dat hij een grotere voorsprong op ons had dan alleen de lengte van het paadje. “Wilka, je bent eng!” verklaar ik als we over de drempel stappen. Of beter gezegd, terwijl Wilka al is binnen gestormd en ik haar volg. Ik kan niet eens een fatsoenlijke groet uitbrengen. “Hoe lang ben jij al thuis?” is het eerste wat mijn vriend van me te horen krijgt. “Een minuut of tien.” Hij is verward. Ik ben verbijsterd. Dan geef ik tekst en uitleg: “Wilka wist dat je er was. Al buiten op het pad, minuten nadat jij er liep, heeft zij je geroken.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten