donderdag 20 juni 2019

School op zondag

Als ambassadeur voor KNGF Geleidehonden vertel ik over mij en vooral de samenwerking met mijn geleidehond. Wat ze voor me doet, wat niet. Ik vertel over puppypleeggezin, opleiding, begeleiding, hoe bijzonder onze samenwerking voelt, grappige situaties. Ondertussen hoop ik over te brengen wat allemaal mogelijk is, dat blinden vooral gewoon mensen zijn. Open gesprekken, die zijn het mooist. Ik sprak met kinderen, jongeren, studenten in de zorg, dierenartsen. Maar op IMC Weekendschool was ik nog nooit geweest. Sterker nog, ik had er nog nooit van gehoord. Waarom zou je daarheen gaan? Is vijf dagen basisschool per week nog niet genoeg? Ik ontdek het als gastdocent tijdens het vak ‘werken met dieren’.
 
Kijkje in de keuken
IMC Weekendschool leert kinderen die dat het hardst nodig hebben over allerlei mogelijkheden in de samenleving. Enthousiaste gastdocenten komen vertellen over hun beroep, lichtte een van de jaarcoördinatoren toe. Kinderen hoeven niet alleen te luisteren. Ze gaan vooral aan de slag om te ervaren hoe verschillende beroepen in elkaar zitten en wat je allemaal moet kunnen. Leerlingen krijgen een kijkje in de keuken van allerlei sectoren, van advocaat tot verzorger op de kinderboerderij. Want wil je doen wat je leuk vindt en waar je goed in bent, moet je wel de kans krijgen te ontdekken wat dat is.
 
Wilka laat zich de hele ochtend van haar beste kant zien. Braaf wijst ze de stoel aan waar ik kan zitten en ligt vervolgens tevreden aan mijn voeten. Ik vind de leerlingen misschien wel net zo interessant als zij mij. Sommigen vinden Wilka wat spannend; als vanzelf ruilt een leerling van zitplaats met een klasgenoot. Zonder gelach of neerbuigende opmerkingen, zoals ik weleens op middelbare scholen hoor.
 
Inlevingsvermogen
Ontdekken, dat willen ze. Niks slapen op zondag. Ze luisteren en maken gretig gebruik van de mogelijkheid vragen te stellen. Nieuwsgierige en vooral doordachte vragen, getuigend van inlevingsvermogen. Of ik naar een normale school ging, hoe het is vervelende opmerkingen naar mijn hoofd te krijgen, hoe ik mijn kleren bij elkaar zoek. Ik leg onder meer uit dat ik de weg weet en Wilka vervolgens vertel welke kant ik op wil, wanneer we gaan oversteken, ik de deur zoek. Ik voeg toe dat ik onderweg weleens navigatie gebruik. “Maar hoe vind je dan de knop… laat maar.” Ik laat het niet. Het is leuk te merken dat er zo wordt meegedacht met wat ik deel. Hoewel domme vragen tijdens voorlichtingen voor mij niet bestaan, is deze vraag sowieso meer dan terecht. Dus trek ik mijn telefoon uit mijn zak voor een korte demonstratie VoiceOver.
 
Die kant!
De klassendocenten en begeleiders voelen de leerlingen prima aan. Wanneer het zitten luisteren even te veel wordt, is het tijd voor actie. Blind veters strikken blijkt al snel te eenvoudig. Dus wordt een ander spel verzonnen: met de ogen dicht probeert een leerling een ander te pakken. Met handgeklap en opmerkingen als “Die kant!” wordt enthousiast hulp, en hier en daar wat plagende verwarring, geboden. Ik lach stilletjes. Hoe goed bedoeld ook, ik weet als geen ander hoe weinig zo’n opmerking zegt. Dat merken ze zelf blijkbaar ook, want steeds vaker hoor ik concrete aanwijzingen als “Achter je” en “Op de mat”. Ondertussen wordt scherp in de gaten gehouden of de spelers niet te dicht bij Wilka komen, die rustig toekijkt.
 
Simpel
Aan het eind mogen de leerlingen Wilka aaien. Sommigen geven aan het spannend te vinden als ze zou opstaan. Enthousiast overeind springen als iemand blij contact maakt, is wel een reactie die ik van haar ken. Maar nu blijft ze stil liggen en laat ze al die handjes genietend over haar vacht glijden. Wie niet wil of durft, gaat niet. En wie wel wil, maar het spannend vindt, gaat samen. Simpel.
 
“Ik vond het gezellig”, klinkt het als een leerlinge me naar de voordeur brengt. Voor ik er erg in heb, of me kan afvragen of ze een hand uitsteekt, heeft ze de mijne al gepakt. Eerder, toen ik een braillealfabet had laten rondgaan, meldde de leerling naast me dat ik hem terugkreeg, zodat ik hem ook aanpakte. Zo simpel kan het zijn. En ik heb het met deze groep niet eens over het belang van heldere communicatie gehad. Op de IMC Weekendschool leren deze kinderen een hoop over de wereld. De wereld kan nog een hoop leren van deze kinderen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten