“Zij wilde meteen enthousiast spelen met het speeltje. Knuffelen en even kort op mijn benen op de grond liggen kwamen daarna”, noteerde ik in mijn verslag van 26 januari 2015. De eerste dag van een intensieve trainingsweek. De eerste dag dat ik met geleidehond Wilka de wijde wereld in mocht. Nu ik mijn verslag van onze eerste weken teruglees, komen veel herinneringen terug. En andere juist helemaal niet. Waar ik sommige reacties die ik slechts zijdelings noemde nu herken als ‘typisch Wilka’, blijken andere observaties toch niet helemaal te kloppen. Ik lees over hoe ze op dag drie voor het eerst tegen me opsprong toen ze alleen was geweest, en hoe ik na een uitdagende route dwars door het centrum van Amsterdam niet meer kon ophouden met glimlachen. Het vertrouwen in deze dame, dat elke beschreven dag duidelijk groeide, is de afgelopen vijf jaar verder verdiept. Wat hebben we samen in die tijd een hoop ontdekt, geleerd en gedaan!
